Ik haat mijn bemanning! De sukkels! Eerst maken ze de zak van alle winden open, en nu slachten ze de runderen van Helios, terwijl Teiresias nog had gezegd dat niet te doen! Ik snap dat ze honger hadden, maar nu is het helemaal voorbij. Ik zit in een grot, zo ver mogelijk we van de idioten! Misschien laat Helios me wel leven. Nee, natuurlijk niet. De zon zal niet meer opkomen, de nacht zou nog kouder dan de ijzigste nacht in het verre noorden zijn. Ik voel het al, het kouder worden. Ik bevries hier. Ik heb warmte nodig. Ik stop met schrijven, mijn vingers zijn te koud. Hopelijk zal ik ooit terugkeren naar Ithaka. Vaarwel.

Ik had de ochtend gehaald, maar het zou beter zijn als dat niet gebeurd was. De volgende dag werd het nog veel erger. Schipbreuk. vele mannen zijn omgekomen, andere gewond en het vlot is kapot. We hebben al weer een nieuwe, maar de levens zullen we niet meer kunnen repareren. Snel zijn we naar het eiland van de nimf Kalypso  gevaren, maar hoe verder. wat nu?