Ik werd vanochtend wakker door een van mijn mannen, hij zij dat er land was! Ik greep mijn zwaard, ik was nieuwsgierig. Het was Ismaros, het land van de Kikonen. na een korte onderhandeling besloot ik dat we aan land gingen, want er was weinig eten. Ik kon bedenken dat het niet slim was, omdat we net hun bondgenoot geslacht hadden. Maar ik had verschrikkelijke honger, en mijn mannen nog meer, dus gingen we die ochtend  aan land. Er was geen weerstand en we veroverden het dorp en mijn mannen slachten de runderen en vierden feest. Nu zit ik op het strand, mijn mannen slapen. Ik vertrouw het niet, het is te stil hier. Ik ga een stukje lopen, ik trek het niet meer. Tot morgen, dan zal ik posten wat er allemaal gebeurd!